Podstawowe metody spawania
- Szczegóły
Prawdopodobnie nikt nie wyobraża sobie współczesnego przemysłu bez możliwości spawania. Polega ono na łączeniu ze sobą różnego rodzaju materiałów. W zależności od tego, jakie rodzaje materiałów trzeba ze sobą połączyć, stosuje się różne techniki spawania. Obecnie najpopularniejszymi metodami są MIG, MAG i TIG. Wszystkie wymagają użycia łuku elektrycznego, jednak znacząco się od siebie różnią. Warto poznać je bliżej.
Spawanie techniką MIG i MAG
Jeśli chodzi o techniki MIG i MAG, wcześniej wspomniany łuk elektryczny wytwarza się pomiędzy topliwą elektrodą a spawanym materiałem. Elektrodą jest zazwyczaj drut, który podczas podawania znajduje się w gazie osłonowym (podobnie jak sam łuk). To właśnie gaz osłonowy przesądza, z jaką techniką spawania mamy do czynienia. Z metodą MIG mamy do czynienia wtedy, gdy gaz osłonowy jest gazem chemicznie obojętnym (np. hel). W przypadku spawania techniką MAG, mamy do czynienia z gazem chemicznie aktywnym (np. dwutlenek węgla). Spawanie MIG i MAG stosuje się zwłaszcza wtedy, gdy niezbędne jest połączenie materiałów ze stali nierdzewnych, stali kwasoodpornych, stali niskowęglowych i stali stopowych. Często znajdują zastosowanie przy spawaniu aluminium, a także jego stopów. Metody MIG używa się poza tym najczęściej przy pracy miedzią, magnezem i metalami nieżelaznymi. Jeśli chodzi o technikę spawania MAG, ta znajduje zastosowanie przy spawaniu stali konstrukcyjnej niestopowej, oraz nisko i wysokostopowej. Specjaliści twierdzą, że metody MIG i MAG stanowią prawie 70% łukowych spawań w przemyśle.
Technika TIG
Spawanie TIG również polega na użyciu łuku elektrycznego. W technice TIG jednak jest on wytworzony przez nietopliwą elektrodę wolframową w otulinie gazu obojętnego. Obrabiane materiały w tym przypadku są ze sobą stapiane lub używa się dodatkowego topliwego materiału, który pomoże połączyć elementy. Technika TIG łączy się metale, które wymagają użycia neutralnego ochronnego, często używana jest przy spawaniu stali nierdzewnej. Metodą TIG można uzyskać spoinę bez zanieczyszczeń, estetyczną i do tego bardzo wysokiej jakości. Jest więc idealna przy łączeniu elementów o niewielkiej grubości, takich jak np. rury cienkościenne.